Dit komische kortverhaaltje is een dialoog tussen een egel en een haarlakker, zoals de titel al weggeeft. Een egel is een schuw zoogdier met stekels dat veel voorkomt in bossen, tuinen, parken en onder autobanden. Een haarlakker is iemand die haren lakt. Mijn absurdistische teksten komen vaak voor uit sessies ‘écriture automatique’ (automatisch schrijven), naar aloude surrealistische traditie.
Doorgaan met het lezen van “Dialoog tussen een egel en een haarlakker”